Na drie rattenloze jaren heb ik sinds een week weer twee rittens, Willem en Klaas, van opvang Parzival. Het zijn echt heerlijke beestjes.

Ik wilde jullie mening vragen over preventieve castratie. Ik las dat opvang Ratopia preventief gaat castreren/steriliseren, dus ook als er geen medische aanleiding is. Dit zou zorgen voor minder gedrag- en gezondheidsproblemen en een langere levensduur. Het idee spreekt me wel aan. Hoe kijken jullie hier tegenaan? Wegen de voordelen op tegen de risico’s die de operatie met zich meebrengt?

De broertjes "vechten" trouwens veel vaker en heftiger dan ik me herinner van mijn vijftien voorgaande dames. Is dit normaal voor mannen? En zegt het iets over mogelijk hormonaal probleemgedrag in de toekomst?

Rittens van Jansie/Jenne toevallig?

Voor mij persoonlijk wegen de risico's van de narcose/operatie zwaarder, bij vrouwtjes tenminste. Ik laat ze meestal wel castreren als ze toch al onder het mes gaan voor bv. een melkkliertumor. Maar anders durf ik het (nog) niet aan, ik zou het mezelf niet vergeven als het misgaat. Ik heb overigens wel positieve ervaringen met de gecastreerde dames, die werden toch probleemlozer oud (en ook een mooie leeftijd) dan de ongecastreerde dames. Maar zelfs met dat in mijn achterhoofd vind ik het nog iets te eng om het preventief te gaan doen (nog afgezien van dat het wel heel duur wordt om dat met zowel de opvangers als mijn eigen dames te doen, dat geld besteed ik dan liever aan de noodzakelijke dingen).

Bij mannen vind ik het ook altijd wel spannend, maar ik heb wel een aantal opvangers en eigen mannen laten castreren zonder medische/gedragsreden. De opvangers om de plaatsingskans te vergroten en mijn eigen omdat ze dan bij mijn vrouwen konden. Wat zijn eigenlijk de voordelen van mannen preventief castreren qua gezondheid?

Wat het 'vechten' van jouw rittens betreft denk ik echt dat het nog gewoon speel- en stoeigedrag is en dat dat weinig zegt over de toekomst. Hier zijn de rittens (zowel de dames als de heren) constant met elkaar aan het rollebollen en ik zie niks verontrustends.

_________________
In the end all you can hope for is the love you've felt to equal the pain you've gone through.

Het preventief castreren waar ze het over hebben gaat vooral op bij dames, dat de kans op tumoren aanzienlijk minder is/zou zijn zonder baarmoeder en eierstokken.
Dames preventief castreren heb ik wel aan gedacht, het is er alleen nog niet van gekomen, wel dat ze tijdens een tumoroperatie gelijk de rest eruit halen.

Heren kan je laten castreren als ze problemen krijgen met hun gedrag. In de opvang wordt dit soms ook gedaan voor ze uitgeplaatst worden...maar ik denk vooral bij mannetjes die volwassen zijn en een tik hebben gekregen van het 'gesleep'

Ik weet niet hoe oud Willem en Klaas zijn?

_________________
✩ Cheetah, Gizzy, Jolly, Daithi, Gismo, Spooky, Lynx, Whiskey, Leila, Sona, Lucille, Phantom, Caledonia, Cadillac, Zusa, Dr. Jekyll, Ayke, Sif, Bonnie, Bregje, Lorelei, Spuny, Ginger, Sascha ✩

Wat ik begreep gaat het vooral om het castreren van vrouwtjes om eventuele baarmoederproblemen te voorkomen en mogelijk ook de vorming van mammatumoren. Een nadeel hiervan kan zijn dat het gedrag pittiger wordt omdat het hormoon testosteron wat meer op de voorgrond treed.

Voor ventjes geldt dit natuurlijk niet, wel kan hun gedrag naar andere ratten milder worden. Maar dit geldt dan weer vooral voor ventjes die al pittig waren.

Ik ga er vanuit dat jouw ventjes (Jenne zoontjes) vooral druk zijn met spelenderwijs de rangen te bevestigen. Dit is volkomen normaal gedrag bij jonge dieren.
Als ze echt over de grond rollen en de plukken haren in de rondte vliegen en - en dit meerdere malen per dag - en er verwondingen zijn, dan kun je eens op je hoofd krabben en bedenken dat castratie misschien wel nodig is. Dan is het ook verstandig om beide te laten castreren.

_________________

Geluk sluipt naar binnen langs een deur waarvan je niet wist dat je die opengelaten had

Barrymore

Wat Jolanda zegt, en ik wil er even aan toevoegen dat kleine wondjes/korstjes ook door mijt kan worden veroorzaakt. Het gebeurd nog heel vaak dat mensen mijtwondjes verwarren voor vechtwondjes.

_________________

Bommel, Ciske, Dex, Doctor, Elrond, Eomer, Fenris, Flowix, Gregory, Grissom & Brennan, Deb, Donna, Rapunzel, Elwynn, Eonar, Freya, Fluttershy, GLaDOS, Geronimo, Hedwig, Hermione, Ilah, Io(rek)

De Jenne kindjes (en Jenne zelf) zijn preventief wel 3 keer met ivomec behandeld maarja, je weet nooit. Ook dan kan het mijt zijn natuurlijk.

Willem en Klaas komen uit het nestje van Jenne, inderdaad. Ze zijn nu acht weken.

Maar als ik het goed begrijp leidt preventief castreren alleen bij vrouwen tot minder gezondheidsproblemen. Jammer! Vooral het idee van een mogelijk langere levensduur sprak me aan. Het feit dat ratten zo relatief kort leven is toch wel het grootste nadeel van deze dieren.

Blij te horen dat ik me geen zorgen hoef te maken over het "vechten" van de broertjes. Maar ik hou het zeker in de gaten. Stel dat de hormonen in de pubertijd wel in overdrive gaan, vanaf welke leeftijd kan ik ze dan laten castreren? En hoe maken jullie die keuze? Als ze elkaar echt serieus verwonden?

Ik geloof niet dat ze mijt hebben, de oren zijn schoon en ze krabben niet meer dan normaal.

Dat de oren schoon zijn zegt niet alles. Ik heb wel eens mijt in de groep gehad maar nog nooit wat aan de oren gezien. Als je kleine korstjes, in de vacht, tegenkomt dan is dat meestal mijt. Maar dat is hier niet van toepassing geloof ik, ik had het niet helemaal goed gelezen

Enne, ik denk dat je het wel merkt wanneer het echt uit te hand loopt. Als ratten hier al gepuberd hebben, dan deden ze dat rond de tijd dat ze 6 maanden waren. Ik zou inderdaad castreren als het uit de hand loopt, als het serieus misgaat idd.
Ze spelen misschien gewoon enthausiaster/wilder dan je gewent bent? Hier waren ze iig altijd lief voor elkaar.

Maar nog heel even over die langere levensduur, ook dat is nog steeds heel relatief. Op een gem. leven van 2,5 jaar (ik noem maar wat), is een maand al best een verlenging. Snap je? Dus ik zou goed kijken of dat tegen te nadelen opweegt. Dit niet specifiek voor jou, jij hebt mannen (en is dit inderdaad niet aan de orde) maar ook voor mensen die meelezen.

Hm, ja, als je het zo bekijkt weegt het niet op tegen de risico's van de narcose. Een maand verlenging op twee jaar is procentueel een grote verbetering, maar in de praktijk is het eigenlijk te verwaarlozen. Ik ging ervan uit dat ze iets van een half jaar langer zouden leven, maar dat is natuurlijk wishful thinking.

Naja, scheelt weer €120.

Ik vind dat het wel overweegt en heb ervoor gekozen de meeste dames uit mijn groep te castreren. Ondertussen heb ik in mijn groep van 9, 5 castraten. 2 zijn te oud om te doen (ondertussen al 2j7m), de andere 2 wil ik wel nog doen.

Hier zijn een aantal artikels:
http://www.ratbehavior.org/TumorSpaying.htm
http://www.ratbehavior.org/SpayTumorInc ... etRat.html
http://ratfanclub.org/spay.html
http://www.rmca.org/Articles/spay.htm
http://www.rmca.org/Articles/spay2.htm

De voordelen:
Hoe jonger je het doet, hoe kleiner de kans op tumoren is. Eigenlijk kan je er vrijwel van uit gaan dat als je het op jongere leeftijd laat doen, de kans 'helemaal' weg is. Op oudere leeftijd hebben wel al wat hormonen in het lichaam gezeten en is de kans uiteraard groter. De kans op baarmoederontsteking/tumor daarin is eigenlijk ook weg. Zeker als je de baarmoeder mee laat weghalen, maar anders is de kans ook bijna miniem dat het nog voorkomt. Je ratjes leven over het algemeen langer.

Zelf ben ik echt ENORM blij dat ik dit laten doen heb. Waarom? Bij 4 van de 5 dames bleken namelijk al problemen te zijn.. Die ik helemaal niet had gemerkt/gevoeld en het is nu niet dat ik daarin geen ervaring heb.

Needy had al een BMO, en is daarom ook gecastreerd.
Erwtje bleek in het eerste stadium van een BMO te zitten.
Paprika haar buikspieren hingen half los, trok op niets meer , dat is nu gelukkig opgelost, wie weet wanneer hadden we het anders ontdekt, misschien was het dan niet meer te redden..
Broccoli was gezond.
Amina bleek rond haar ene eierstok een cyste te hebben zitten, van een knikker groot..

Hylke; dat gaat idd. op voor vrouwtjes zoals Jolanda al eerder op heeft gemerkt. Dit geldt niet voor de mannen van Fred.

_________________
Mijn harem: Woodrow en Oúro
R.I.P.: Bubbles, Mela, Loona, Balou, Lufflee, Shinju, Obi, Denzel, Dwyn, Kenichi, Wouter, Wubbe, Joes, Joris, Bing, Bono en Obama.

Het hele topic gaat wat over algemeen preventief castratie dacht ik, bij mannen is trouwens het 'enige' voordeel dat ze langer leven én dat je ze, moest je dat ooit willen, in een vrouwengroep kunt plaatsen natuurlijk, als je ooit hormonale probleempjes verwacht, kan dit al wat preventief werken nog voor dit voorkomt..

Bij vrouwen trouwens ook de kans op hypofyse tumoren die verminderd!

Wat wij trouwens wel doen is vooral bij mannen als ze onder het mes moeten castreren, ze zijn dan toch onder narcose en het dan hoef je ze niet speciaal te laten opereren voor énkel de castratie!

Ik had eigenlijk de indruk dat vrouwtjes na castratie langer leven, maar dat het bij mannetjes juist omgekeerd was? Omdat ze nogal vet en sloom kunnen worden.
Weinig ervaring met mannetjes hoor, maar jullie hebben dus de indruk dat het ook bij mannen ten goede komt voor de gezondheid?

_________________
Rian en rats