Hoog tijd voor een topic, want alles gaat zo snel!
Zaterdag kreeg ik een telefoontje van een vrouw: Haar kat had de avond daarvoor een wild ritten mee naar binnen genomen. Het kleintje leefde nog, dierenambulance kwam niet dus ze waren verder gaan zoeken naar opvang. Ik ben het kleintje gaan ophalen, ze maakte gelukkig meteen al een heel levendige indruk. Oogjes waren nog dicht, ze woog 25 gram. Na een paar dagen en nachten intensief voeden, verzorgen, knuffelen en heel erg verliefd worden is ze al getransformeerd van hulpeloos ritten tot eigenwijs wildje.
Ze drinkt af en toe nog melk uit het spuitje (als ze dat wil laat ze dat weten door hard naar me te piepen), maar een paar nachten geleden besloot ze dat dat toch eigenlijk wel te kinderachtig is, dus meestal is het gewoon pap uit het schaaltje.
Ze is ontzettend pienter en veel te wijs voor haar leeftijd en ik heb het gevoel dat ik haar altijd al gekend heb. Alle communicatie gaat zo natuurlijk en vanzelfsprekend, het is echt bizar hoe snel zo'n band ontstaat. Het is een heerlijk meisje.
Morgen ga ik bij Jolanda een vriendinnetje voor haar halen trouwens, ze is heel speels en kan natuurlijk niet alleen blijven. Voor nu woont ze in een nieuwe badjas (want die van Uk heeft te veel loopgaten waar ze doorheen kan vallen) waarin ik haar zoveel mogelijk bij me draag.
De foto die ik via mail van haar kreeg, 16 augustus:
Net hier:
Bij mij slapen na de voeding, 18 augustus:
En de 18e gingen de oogjes later op de middag open, en nu hebben we ineens een klein pienter ratje.
Inloggen
Registreren
Help
Zoeken
Grappig hoe die wildjes zo pertinent het spuitje weigeren en besluiten zelfstandig te willen eten. 
Ze voelt zich al overduidelijk tekort gedaan de afgelopen week. 
