Het lag wel iets genuanceerder dan de 'verkeerde dierenarts gebeld'. Uit de omschrijving uit je mail was mijn indruk dat de situatie van het zieke ratje absoluut een spoedgeval was. Dat is het overigens vaak bij zieke ratten, wanneer je eenmaal duidelijk ziet dat ze ziek zijn is het vaak al ernstig en kan het binnen erg korte tijd mis gaan, maar dat terzijde. Een zieke rat figuurlijk, maar in dit geval waarschijnlijk ook letterlijk, laten stikken was voor mij reden om aan te nemen dat jullie mentaliteit wat betreft (medische) zorg voor dieren niet voldoet aan mijn eisen. Van die eisen mag je overigens vinden wat je wilt, maar voor minder gaan mijn opvangers simpelweg niet weg.
Daarnaast heb ik inmiddels een behoorlijke radar om ook op ander gebied aan te voelen of ik ergens met een gerust hart ratjes kan plaatsen. Naast het dierenartsverhaal voelden het mailcontact en de gegeven antwoorden verder ook niet prettig. Zoals uit dit topic blijkt zat mijn onderbuikgevoel goed. Ik lees alleen maar over 'kan niet' en 'wil niet' terwijl een ratje inmiddels al weken alleen zit (en er andere opties zijn aangedragen, ook door mij). Soms moet je nou eenmaal moeite doen en eigen belangen en wensen aan de kant zetten om een dier het beste te bieden. Het bevestigt voor mij dat het welzijn van de dieren niet op de eerste plaats komt en dat is voor mij reden genoeg om mijn keuze om bij jullie geen ratten te plaatsen te rechtvaardigen. Niet dat ik iemand verantwoording schuldig ben, maar ik wilde het toch even uitleggen voor eventuele meelezers.

sterredag schreef:
Ik heb niet gekozen voor een rattery, om vervolgens alsnog met een rat van de dierenwinkel te zitten.
Lichtelijk off-topic, maar waar denk je dat de meeste opvangratten oorspronkelijk vandaan komen?