Hoi, sorry voor de radiostilte. Hier gaat het helaas niet best.

De gedachte aan gal/nierstenen heb ik ook gehad. Hij had gisteravond echt van die typische koliekpijnen met pijnscheuten bewegingsdrang. En hij wilde weer het liefst op een koude ondergrond liggen. Dat herken ik ook nog wel van mijn stages op de spoedeisende hulp, dat mensen dan aangaven dat ze het comfortabelst lagen op de koude badkamervloer.

DA kon gisteravond eigenlijk niets voor hem doen (AB en pijnstilling had hij nog, hij was niet benauwd), en uiteindelijk werd hij wel rustiger. Vandaag zien we hem langzaam afglijden. Hij heeft geen pijn meer, ligt rustig op een schapenvacht onder een fleecedekentje op de bank, maar reageert steeds minder. Drinkt niet meer, eet niet meer, ook niet zij favoriete dingen. Hij ruikt nu ook vreemd, ziek, en koelt langzaam af. Vandaag weer contact gehad met onze eigen DA, maar het lijkt toch echt een aflopende zaak. Inslapen mag, maar lijkt ons ook weer stressvol in zo'n dierenartspraktijk, dus zolang hij geen pijn heeft houden we hem hier.

Wij lopen al de hele dag te snotteren met zijn tweeën. Je 'mag' natuurlijk eigenlijk geen favorieten hebben, maar dit was echt ons knuffelbeestje. En ik maak me ook zorgen om zijn broer. Die is er natuurlijk ook niet voor gemaakt om alleen te zijn

Bedankt voor het meedenken & ik hou jullie op de hoogte.

Oh wat naar. James is nog veel te jong voor dit soort ernstige aandoeningen. Dat jullie nu al afscheid moeten nemen is gewoon niet te bevatten. Maar zoals je het beschrijft klinkt het alsof zijn organen het begeven en hij zichzelf langzaam vergiftigd. Maar met jouw medische achtergrond weet je dat wss beter dan ik.

Je zegt dat hij comfortabel is, en dat je hem de stress van indlapen niet aan wil doen. Begrijpelijke afweging, maar weet je zeker dat hij zich niet hondsberoerd voelt? Vaak worden ze hier erg misselijk van nl. Dat kan niet de bedoeling zijn.

Laatste update

We hebben James vanmiddag toch in laten slapen. Hij was comfortabel, warm, rustig, hij heeft zelfs nog wat havermoutpap gegeten. Maar toen we zijn tongetje zagen: zooooooo bleek, net als zijn staart, zijn oortjes, zijn witte pootjes, schrokken we toch wel. En iedere inspanning kostte moeite. 1 hapje havermout betekende een kwartier op adem komen. Hij was een zielig zoutzakje.

Hij was tot op het laatst knuffelig, zelfs bij de DA, die er uitgebreid te tijd voor heeft genomen.

Tony lijkt het allemaal niet helemaal te begrijpen. Daarvoor gaan we op zoek naar één of twee nieuwe maatjes nu, als staat ons hoofd er nu nog helemaal niet naar. Komt wel.

Bedankt voor de steun & meedenken allemaal!

Ik denk dat jullie een verstandige beslissing hebben genomen, en ik hoop dat er snel een oplossing komt voor Tony. Een rat alleen is gewoon echt geen optie. Sterkte met het verlies van James, hij was echt nog veel te jong.

Ach, wat een verdrietige afloop. Heel veel sterkte met het verlies! Hopelijk vinden jullie voor Tony snel weer geschikt gezelschap.

_________________
In the end all you can hope for is the love you've felt to equal the pain you've gone through.

Sterkte en succes met het vinden van gezelschap voor Tony!

Sterkte

_________________
✩ Cheetah, Gizzy, Jolly, Daithi, Gismo, Spooky, Lynx, Whiskey, Leila, Sona, Lucille, Phantom, Caledonia, Cadillac, Zusa, Dr. Jekyll, Ayke, Sif, Bonnie, Bregje, Lorelei, Spuny, Ginger, Sascha ✩

Dank jullie wel allemaal! Het lijkt erop dat we op hele korte termijn wat gezelschap voor Tony kunnen regelen. Vooralsnog gaat het redelijk met hem, hij zoekt ons wel wat meer op. Nog steeds erg verdrietig over James, maar ook wel voorzichtig nieuwsgierig naar de nieuwe pwrsoonlijkheidjes die we in huis gaan halen.

Dat is fijn! Super

Fijn voor Tony en hopelijk geeft het jullie ook wat troost en plezier!

_________________
In the end all you can hope for is the love you've felt to equal the pain you've gone through.

Dank! En tja, fijn voor Tony? Dit is onze eerste intro, 2 kiddos erbij van 12 weken, en hij is wel erg chagrijnig.

We hebben de boel vooraf helemaal schoongemaakt en opnieuw ingericht, verschillende hoekjes gemaakt om weg te kruipen, maar Tony claimt de hoek waar voorheen de hangmat hing helemaal voor zichzelf. Net werd 1 van de 2 rittens aangevallen bij t voer... daar heeft ie goed zicht op vanaf zn plateau. Op onbekend, onbeschut terrein (oude hamsterkooi) gedraagt ie zich overigens wel netjes. Rittens zijn ook goed onderdanig... hoort dit erbij? Kunnen we nog dingen anders/beter doen? Alle geruststelling/tips/etc. Zijn welkom!

Ik weet niet wanneer je ze hebt opgehaald, maar een intro heeft minimaal een paar dagen nodig. Dat het in een lege, neutrale kooi goed gaat is een goed teken, maar voor een volledig ingerichte kooi is het veel te vroeg. Is dat je niet verteld door de rattery of opvang waar de rittens vandaan komen? Heb je Tony meegenomen voor een eerste kennismaking daar en tips en aandachtspunten meegekregen? Elke intro is anders, een goede rattery of opvang zou je daar bij moeten begeleiden. Zeker omdat dit voor jullie de eerste keer is.

Voor nu is het goed om terug te gaan naar die lege kooi. Pas als Tony daar vriendelijk is tegen de rittens en zij niet meer bang voor hem zijn ga je verder opbouwen. Het is meestal nodig ze minimaal een nachtje zo te laten zitten, omdat het nu al een beetje misgaat kan het in dit geval langer nodig zijn. Pas als er ontspanning is voeg je bv. een open hangmat toe, in die hamsterkooi. De gewone kooi haal je ook helemaal leeg. Wanneer het in de andere kooi goed gaat mogen ze in de lege gewone kooi en pas dan ga je inrichten. De ene dag een plateau, dan een hangmat, dan een huisje met meerdere openingen etc. Niet persé in die volgorde, maar voor het idee. Je kunt beter te langzaam dan te snel gaan, maar meestal duurt dit hele proces 1 tot 2 weken. Pas dan heb je in een volledig ingerichte kooi dus.
Voer kan je het beste uitstrooien, dan komt er geen ruzie om een bakje.

_________________
In the end all you can hope for is the love you've felt to equal the pain you've gone through.

Bedankt Jill! Helaas wat weinig begeleiding inderdaad, maar Tony is wel mee geweest voor een kennismaking, en dat ging helemaal goed. Ik denk dat we vooral een beetje zijn geschrokken van Tony's reactie überhaupt op deze verandering. Hij doet echt een beetje als een grumpy old man, en lijkt ook verongelijkt dat ie nu de hele dag in een kooitje met 2 kleuters zit, terwijl ie meestal als wij thuis zijn de hele dag in de huiskamer mag scharrelen. Ook knagen aan de tralies van de hamsterkooi en zo... dat hebben we hem nooit zien doen. Waarschijnlijk is ie gewoon vreselijk verwend.

We hebben ze gisteravond weer samen terug in de kale hamsterkooi gezet, voer op de grond inderdaad, 2 waterflessen, is prima gegaan. Nu net een hangmat erin gehangen. Tony blijft vooral op zoek naar een uitgang die kleintjes doen hem lekker na met verwoed graven tussen de houtsnippers (geen zaagsel hoor!). We zien al wel dat ie wat toenadering zoekt met het onderdanigste ritten. Geduld is een schone zaak, denk ik?

Inderdaad geduld hebben en het wat tijd geven. Ik lees regelmatig dat men schrijft dat rittens probleemloos overal bij gezet kunnen worden, maar ik ervaar vaak het tegendeel. Veel volwassen ratten zitten helemaal niet zo te wachten op die drukte om hen heen. Kan prima goed komen hoor, maar dat hij nu wat knorrig op ze reageert is niet zo vreemd. Wel is het dan zaak om het echt goed te begeleiden en rustig aan te doen, een volwassen rat kan een ritten flink verwonden als ze echt boos worden. Heel langzaam opbouwen vanuit hier dus.

Ze mogen trouwens best even loslopen tijdens de intro, mits dat Tony geen aanleiding geeft om territorium te claimen of de rittens op te jagen. Als je een ruimte hebt waar hij normaal niet losloopt gaat dat het beste. Wat afleiding en de beentjes kunnen strekken werkt vaak om even wat spanning af te laten vloeien.

_________________
In the end all you can hope for is the love you've felt to equal the pain you've gone through.

Nee, zo makkelijk als hier en daar geschreven staat vinden wij het ook niet... Het gaat al wel een stuk beter! Vanochtend zelfs met zn drieën wat havermout uit hetzelfde bakje.

Buiten de hamsterkooi doet Tony nog wat dominant, geeft even een snauw en grijpt een pluk haar, maar verder is ie al veel meer ontspannen. Rittens zijn gelukkig al wel ruim 12 weken dus kunnen tegen een stootje.

Helaas hebben we geen andere ruimtes dan de huiskamer die 'ratproof' zijn. De bank is in principe neutraal terrein, dus daar spelen we nu met de rittens en Tony komt af en toe even buurten (en snauwen). Hij heeft verder wel een aantal plekken in de huiskamer waar we wat mee moeten denk ik... o.a. een soort buitenhuis onder een oud veilingkistje waar een plant op staat. Bouwt ie de prachtigste papierennesten als ie de rol met keukenpapier te pakken krijgt. Moeten we tzt maar eens grondig ontruimen