Het klinkt best goed zo hoor! Gewoon door gaan en de tijd nemen. Over een poosje is het alsof ze altijd bij elkaar geweest zijn.

_________________
Ik ben ik, valt soms tegen, soms reuze mee

Dit klinkt zeker goed. Niet vergeten dat je een puber of net puber-af bij drie bijna-pubers hebt gezet. Het duurt even voor die elkaar vatten. En dan is Tony ook net zijn broer verloren, dus die heeft de neiging als laatst overgeblevene zijn territorium te bewaken. Zeker tegen twee potentiële toekomstige concurrenten. Gewoon doorgaan op deze weg, nog even en ze liggen met zijn 3-en bij elkaar.

Als 'neutrale' ruimte bij lastiger intro's (wat dit echt niet is hoor, geen zorgen) gebruik ik vaak de badkuip. Zo glad en eng dat ze het niet in hun hoofd halen om elkaar lastig te vallen. Ze blijven daar uiteraard geen uren in zitten, maar voor een eerste kennismaking vind ik het goed werken. En ik zie aan de reacties al heel snel hoe makkelijk de intro zal verlopen, en pas daarop de rest van het proces aan. Misschien voor een volgende keer? Mits je over een badkuip beschikt uiteraard.

Dag allemaal! Heel erg bedankt voor al jullie tips, adviezen en het uitspreken van vertrouwen inmiddels gaat het al stukken gemoedelijker dan afgelopen weekend!

Ze zitten nu in de grote kooi met zn 3en, de soms kruipt er een ritten bij Tony in de (nieuwe, riante) hangmat. Dat suft dan lekker weg met zn tweeen. Het lijkt er vooral op dat de kleintjes het erg spannend vinden om er met zn allen in te liggen, Tony jaagt ieg niemand meer weg. De omgekeerde schoenendoos met meerdere uitgangen doet het ook goed als verstopplek voor 3.

De kleintjes rennen zich suf in hun rad (zijn ze mee opgegroeid) als Tony buiten de kooi scharrelt en wij bezig zijn met koken en zo. En verder natuurlijk veel knuffelen en snuffelen met ons op de bank!

We breiden de kooi langzaam uit de komende week. Easy does it!

Klinkt goed!

Wel rustig aan doen hoor. Beter iets te langzaam dan weer een stap terug moeten. Voor nu klink het allemaal al heel goed

Fijn dat het zo goed gaat, voor jullie, en voor James.
Wat dat vertrouwen betreft, jullie lieten zo duidelijk zien dat je de juiste instelling hebt en daar bovenop ook nog een brok medische kennis die je normaal alleen verwerft door jarenlang naast een da te staan. Dan is vertrouwen makkelijk, en volkomen terrecht.

Zo fijn, zo'n forum met feedback als je het allemaal niet zeker weet! Ik dacht: Maar weer eens tijd voor een korte update.

In het hok gaat het allemaal oké, zolang er in elk geval geen 'oude' elementen in het hok staan... Tony blijft wat territoriaal: als er bijvoorbeeld een bekend bakje (keramiek, door de vaatwasser geweest) in het hok wordt gezet claimt hij de boel. Ook buiten het hok wil ie toch nog wel eens egelen

Ik hou het er maar op dat het allemaal nog past bij slechts 15 dagen bij elkaar zitten en de bijna-pubers + net puber-af situatie (GEDULD, dus!). Vind het wel lastig, want ze worden met 14 weken wel heel nieuwsgierig naar de rest van de huiskamer en ik weet niet in hoeverre Tony de vloer als 'van hem' beschouwd. We gaan het meemaken. Zou een drupje vanille-esence bij alle 3 in de nek dan werken? Las het op internet, maar ja, als je alles wat op internet staat moet geloven ;-)

De kleintjes gedragen zich volgens mij wel goed, onderdanig als het moet, maar blijven wel contact met hem zoeken. Aan ons wennen ze ook al flink! Lekker veel rondrennen in een oude badjas, dat helpt.

Sommige ratten hebben veel tijd nodig om te wennen aan een nieuwe situatie. Dan kan het nog een tijdje dooremmeren. In mijn ervaring schikken mannen zich eerder maar kan de strijd er (veel) harder aan toe gaan, en valt dat bij vrouwen meestal wel mee maar kunnen zij echt nog wekenlang blijven klieren. En als Tony nog nooit eerder andere ratten gezien heeft dan zijn broer is die situatie helemaal nieuw voor hem. Hij doet op zich ook niets vreemds, dit is normaal instinctief gedrag. Ratten in het wild beschermen zo de groep en het territorium tegen vreemden. En als er dan zo'n nieuwe toegang verworven heeft, dan moet het wel duidelijk zijn wie hier de baas is. Wie het eerst mag eten, het eerst aandacht krijgt. Mensen vertonen dat gedrag overigens ook in een nieuwe groep, vooral mannen onderling. Die nieuwe moet vooral niet denken dat hij praatjes mag hebben.

Zolang het bij een egel of een snauw blijft, en de kleintjes gedragen zich zoals het hoort, gaat het nog steeds goed. Het duurt alleen helaas wat langer. Ik zou ze vooral lekker de wereld laten ontdekken, een grotere ruimte geeft ook het voordeel van sneller en verder weg kunnen komen als Tony lelijk doet. En hij kan ze vast niet bijhouden. Bovendien kan weer een nieuwe ervaring samen maken dat de kooi sneller geaccepteerd terrein wordt. Het nieuwste wordt dan het te claimen doel, de rest is inmiddels wel bekend en dus minder interessant. Vanille-essence kan helpen bij een eerste kennismaking, maar ik denk niet dat het nu nog iets uitmaakt. Ze weten inmiddels dondersgoed wie de anderen zijn, daar bedot je ze niet meer mee. Hooguit kan het de aandacht even afleiden omdat er natuurlijk eerst flink gepoetst moet worden. Die stinkzooi moet er af. Maar je kan het altijd proberen als je dat prettig vindt, het kan geen kwaad, en wie weet scheelt het. Niets zo onvoorspelbaar als een rat.

Je kunt het proberen, dan geuren ze allemaal interessant. Als Tony blijft klieren is een castratie nog een optie. Daar worden de meeste mannetjes een stuk minder dominant van.

_________________
Ik ben ik, valt soms tegen, soms reuze mee

Bedankt allemaal voor het meedenken in december! Bovenstaande heeft inderdaad geholpen. In de kooi liggen ze nu lekker met zn drieën bij elkaar in de hangmat of in de schoenendoos. Buiten de kooi blijft het wel aftasten: Tony jaagt ze bij de meest comfortabele plekjes vandaan, en als ze met elkaar stoeien onder de tafel grijp ie af en toe in.... Al vraag ik me soms af of hij bij dat laatste niet ook gewoon mee wil doen met tikkertje (bleef ie ook met James doen toen ze ouder werden, en de kleintjes doen het ook met elkaar, maar schrikken zich een hoedje als hij komt aan rennen).

We denken dat Tony toch een beetje een onzekere alfa is, al lijkt ie wel te groeien in zijn rol. Vraag me af of de anderen jochies dat blijven accepteren als ze zelf de 600 gram gaan benaderen... ze zijn hard op weg we houden het in de gaten! Ik kijk even of ik een fototje kan plakken!

Dat klinkt allemaal heel acceptabel, fijn hoor! Veel ratten zijn slechts alfa omdat de situatie er naar is, ik ken er weinig die het uit overtuiging zijn. Kan dus best dat de rollen nog verschuiven, maar meestal groeit ieder daar als vanzelf in.

_________________
In the end all you can hope for is the love you've felt to equal the pain you've gone through.

_________________
Ik ben ik, valt soms tegen, soms reuze mee

Jullie hadden nog wat tegoed:


Dit was half januari...


En er wordt ook gebroederlijk gegeten samen

Lief! Fijn dat ze het zo goed kunnen vinden samen.

_________________
In the end all you can hope for is the love you've felt to equal the pain you've gone through.

_________________
Ik ben ik, valt soms tegen, soms reuze mee